Help!!! Baby Édy, haar ouders hebben jullie nodig

Lieve mensen,

Ik vraag jullie aandacht voor baby Édy, haar ouders Stefanie, Junior en haar broer Jaxton.

Édy is vorig jaar in mei geboren. Na een moeizame bevalling was Édy daar met haar armpje in het gips. Een tijdje later bleek zij net als haar grote broer Jaxton epilepsie te hebben. Na vele ziekenhuis bezoeken en met medicatie is dat onder controle.  Nog maar 5 maanden geleden moesten we weer even slikken toen we te horen kregen dat Édy haar heupjes niet goed stonden en zij aan een spreidbroekje moest. Houd het dan nooit op met al die ellende voor onze lieve kleine altijd vrolijke strijdende Édy??

En nu voel je het natuurlijk al, nee!!! Voor kleine Édy is de ellede alleen maar groter geworden! Vanaf 25 januarie is Édy aan het strijden voor haar leven!!!

Ze was ziek. Hoge koorts, huilerig, hangerig en haar moeder Stefanie belde het ziekenhuis. Ze mochten komen en konden gelijk blijven. Édy kreeg antibiotica en mocht even later weer naar huis.

Een paar dagen later ging het nog steeds niet beter en zijn Stefanie en Junior met Édy weer naar het ziekenhuis gegaan. Maar daar werden ze weer naar huis gestuurd want Édy moest gewoon nog even uitzieken.

Weer een paar dagen later was Stefanie toch weer gaan bellen want Édy werd maar niet beter. Sterker nog, ze had ineens paarse vingers en vlekken overal! Gelukkig mocht ze langs komen. Haar onstekingswaardes waren toren hoog! Ze dachten aan meerde onstekingen in haar lichaam. Na onderzoek bleek Édy de ziekte van Kawasaki te hebben.

Na een paar dagen in het ziekenhuis leek het wat beter te gaan. De Kawasaki leek controle te zijn en met de halve apotheek op zak mochten ze op een maandag naar huis. Met alvast en afspraak voor donderdag bij de kawasaki specialist in het AMC.

Heerlijk was het, even thuis met ze viertjes!! Want ook grote broer Jaxton heeft het te verduren met zijn zusje in en uit het ziekenhuis. Zelfs samen even boodschapen doen en een broodje eten voelde als een feestje. Édy, Jaxton, Stefanie en Junior  allemaal lijken ze even tot rust te komen. Édy lijkt lekker op te knappen en is vrolijk. Zo ziek als ze was. Daar zie je bijna niks meer van.

Tot donderdag, er was ze verteld bij de controle een tasje met spullen om te overnachten standaard mee te nemen voor de zekerheid. Maar omdat het zo goed leek te gaan met haar hadden ze niet serieus veel ingepakt.

Haar kransslagader die bij haar vorige ziekenhuisopname verwijd was en weer iets verbeterd was voordat ze ontslagen werd. Was nu tijdens controle van 4mm naar 6,8mm gegaan. Normaal gesproken hoort hij maar 2mm te zijn. Weer een shock en angst! Ze moesten blijven. Blij dat ze zo goed in de gaten gehouden worden maar heel verdrietig dat hun kleine meisje toch veel zieker was dan ze leek.

Ook voor Jaxton was het even moeilijk! Niet alleen vanwege zijn zusje maar ook de teleurstelling voor zichzelf. Jaxton is immers ook pas 7 jaartjes oud en heeft ook gewoon zijn moeder om hem heen nodig! Hij had gehoopt om de volgende dag wat leuks met haar te gaan doen. Dat kon nu weer niet door gaan!

Hoe dit hele verhaal gaat aflopen is nog èèn groot vraagteken.

Op dit moment ligt baby Édy in kritieke toestand op de kinder IC van het LUMC te Leiden. Afgelopen donderdag is ze per ambulance met spoed vanuit het AMC hier naar toe gebracht omdat de kransslagader inmiddels 7mm was en er een stolsel te zien was. In de nacht van vrijdag op zaterdag heeft ze een lichte hartinfact gehad. En de angst is nu op een grote! Daarbij reageerd ze niet op de bloedverdunners en moeten we denken aan een bloedstolselprobleem. De artsen doen er alles aan om haar leven te redden.

Maar zelfs in het meest gunstigste geval gaat dit nog weken zoniet maanden duren!

Onder tussen moeten Stefanie en Junior (80km) heen en weer pendelen tussen baby Édy en broer Jaxton.

Overnachten, en wat te denken van alle maaltijden die zij buiten de deur en in het ziekenhuis moeten nuttigen en zelf betalen, parkeerkosten, medicatie die niet vergoed word en noem maar op! We staan er niet bij stil, maar als je in eens in zo een vrezelijke nachtmerie beland. Het maakt je ook niks uit! Maar je loopt financieel helemaal leeg!En dat is wel het laatste waar je je mee bezig wil houden in z'n situatie!

Vandaar onze oproep om hun te steunen. Elke euro is er èèn! Hun zijn inmiddels bijna door hun finaciën heen! Wij hopen dat beide kinderen elke week hun ouders om de beurten kunnen blijven zien. Dat ze niet in de schulden hoeven te komen omdat zij zoveel pech hebben gehad tot nu toe met de gezondheid van hun kleine lieve mooie meisje Édy! Dat zij geen keuzes hoeven te maken tussen het betalen van hun vaste lasten en bezoeken van kun kinderen! Laten we met ze allen die zorg weg nemen door een kleine donatie.

Bedankt voor het lezen en wij zouden het heel erg waarderen als jullie onze actie zouden delen op socialmedia!

Onze dank is groot!

Neel en Patty (vriendinnen)