Help Charlie mijn hulphond te laten worden

Hoi, ik ben Esmee, maar het liefst word ik Mimi genoemd. Ik woon in het mooie Utrecht en ben 19 jaar. In mijn leven is er ontzettend veel gebeurd, en heb ik op jonge leeftijd de diagnose MCDD gekregen waar later de diagnoses depressie, angststoornis en persoonlijkheidsstoornis bij zijn gekomen. Ook heb ik last van best wel complexe trauma's, die ervoor zorgen dat therapie volgen extreem moeilijk is voor mij, en opname nooit mogelijk zal zijn. Op mijn 14e moest ik onverwachts stoppen met de middelbare school, deze heb ik dus nooit af kunnen maken en op mijn 18e ben ik ook blijvend arbeidsongeschikt verklaard. Deze lieve hond hier, is Charlie. Charlie is een Welsh Pembroke Corgi van anderhalf en is in maart bij mij komen wonen. Ik heb hem kunnen adopteren vanuit Oekraine, dankzij het bedrag wat ik opgehaald heb door een crowdfunding, die ik heb opgezet zodat ik een psycho sociale hulphond voor mijzelf kon financieren. Hij is bij mij gekomen, en wat heeft hij mij ontzettend goed en fijn geholpen, door er gewoon te zijn. Net wat meer te knuffelen als ik het nodig had, en mij naar buiten dwingen omdat hij zelf gewoon beweging nodig heeft en verdiend. Maar helaas gaat het steeds slechter met mij en heb ik door het stoppen van mijn studie en onzeker perspectief in behandeling en therapie, een negatief toekomstbeeld en voel ik me wanhopig en radeloos. In de tussen tijd heb ik, nadat de crowdfunding stil stond, intensief geinformeerd bij de gemeente Utrecht. Ze staan er om bekend helaas geen vergoeding te geven voor pyscho-sociale hulphonden, maar ik ben mij niet als ik alle opties wil proberen en echt zeker weet dat het toch niet volgens een andere manier kan. Maar helaas, ook via de WMO en PGB is vergoeding voor de opleiding voor Charlie niet mogelijk. De zorgverzekeraar vergoed alleen ADL en blindengeleidenhonden, en ik heb verschillende fondsen aangeschreven en een stichting zoals de Hond Kan de Was doen benaderd, maar helaas heb ik allemaal geen reactie gekregen. Niet eens een afwijzing, gewoon niks. Ik vind het al enorm moeilijk om zo specifiek hulp te vragen, omdat het toch eng blijft om in principe geld / donaties te vragen. Ik ben bang dat het brutaal, egoistisch, en hebberig overkomt. Zulke tegenslagen in vorm van afwijzingen en eigenlijk helemaal geen bericht, maken die drempel alleen maar groter en groter. En de negatieve gedachten en wanhoop ook sterker. "Zie je wel, waarom probeer ik het nog". Ik heb het gevoel dat ik de enige ben, die alles geprobeerd hebt wat aangeraden word in het financieren van het traject van een hulphondopleiding, dus crowdfunding, fondsen, gemeente, wmo, pgb, zorgverzekering, en het nog steeds niet lukt. Ik val tussen wal en schip en het is zo ontzettend demotiverend. Waar is een plekje voor mij? Ik heb hulp nodig. Maar

mijn trauma's die onder andere afstammen van slechte hulpverlening maken het ontzettend moeilijk om "gewoon" het traject in te gaan van het starten van een therapie. Charlie voelt als een laatste mogelijkheid, zeker geen oplossing waardoor mijn problemen ineens weg zijn, maar een hulpmiddel waardoor ik het wél aan zou durven. Wetende dat ik altijd hem heb, en dus niet alleen ben. Wetende dat hij mij niet zal veroordelen, en ten alle tijden zou troosten. Ik voel me verdrietig, en boos, en radeloos. Waarom kan ik niet de hulp krijgen die me zo ontzettend zou helpen? Toch wil ik het een laatste keer proberen met het opnieuw leven blazen in mijn crowdfunding. Omdat dit echt helaas mijn enigste optie is. Ik vind het eng om dit te doen, maar er is nog een klein sprankeltje hoop en doorzettingsvermogen in mij die mijn leven wilt doorzetten, en die er wat van wil maken en wil strijden voor verbetering. De opleiding zal plaatsvinden bij Hondwikkeling, en ik zal hieronder een specificatie geven van de kosten:

Intakegesprek: €95

Gedragstest: €195

Basisinschrijving: €350

Tussentijdse evaluatie: €250

Eindcertificering: €250

40 lessen a €96.35 (prijs per lesuur incl reiskostenvergoeding Nijkerk-Utrecht-Nijkerk): €3854

= €4994

Zelfs als je niet kan doneren, wat ik hartstikke begrijp, vraag ik je om dit alsjeblieft te delen. Dat betekent al enorm veel voor me.

Liefs, en een pootje van Charlie,

Mimi / Esmee