Help Jacqueline op weg naar een aangepaste bus.

Mijn naam is Jacqueline en ik ben 47 jaar. Getrouwd met Piet, ook 47 jaar. Wij wonen in Friesland.

Sinds een jaar of 10 gaat mijn gezondheid met grote stappen achteruit. Een herseninfarct, de ziekte van Crohn, een mislukte gastric bypass, twee longemboliën, een buikhernia die zo'n 40 cm vooruit steekt, en een gewicht wat toe blijft nemen door opgelopen hersenschade.

Autorijden is altijd mijn lust en mijn leven geweest. Een ritje van een paar uur, ik draai er mijn hand niet voor om. Rijden in het buitenland is ook helemaal geweldig, zeker bijvoorbeeld in Engeland. Een grote wens is om terug te gaan naar dit mooie land, waar ik zoveel herinneringen heb. Mijn man al die mooie en speciale plekjes laten zien.
Ik mis het autorijden ontzettend. Mijn man moet mij nu overal naartoe brengen. Doordat hij zelf langdurig in de ziektewet zit, is dat nu geen probleem. Maar als hij komend jaar weer aan het werk gaat, dan kan ik geen beroep meer op hem doen om mij overdag ergens naartoe te brengen. 

Door lichamelijke mankementen kan ik niet meer in een "normale" auto rijden. Daarom heb ik het traject doorlopen om in een aangepaste bus te mogen rijden. Bij een erkend bedrijf heb ik rijles gehad en ook examen gedaan, in een bus die aangepast kan worden op iemands tekortkomingen. Ik heb ook een rijtest gedaan. Door te slagen voor deze test, heb ik van het CBR een aantal codes gekregen die aan mijn rijbewijs toegevoegd kunnen worden. Met deze codes mag ik in een bus rijden die speciaal op mijn wensen, of eigenlijk de wensen van mijn lichaam, is afgestemd.

De volgende stap is een bus aanschaffen. Maar zo'n bus kost geld. Veel geld. Geld wat ik niet heb en mijn man ook niet. Geld wat ik ook niet kan lenen. Ik ben 100% afgekeurd en heb een WAO-uitkering en zoals eerder benoemd zit mijn man langdurig in de ziektewet. Dit betekent dat hij en/of ik geen lening af kunnen sluiten om de aanschaf van een aangepaste bus te financieren.

Waarom een bus en geen auto? Hieronder een kleine opsomming van wat er nodig is en aangepast moet worden.
- Vanwege de buikhernia heb ik meer ruimte nodig achter het stuur.  Om dat te realiseren moet de bestuurdersstoel op een verlengde slede geplaatst worden.
- Het stuur moet aangepast kunnen worden. Het stuur moet niet alleen omhoog en omlaag gezet kunnen worden, zoals in bijna elke auto kan. Het stuur moet ook kunnen kantelen en eventueel plat gelegd kunnen worden. 
- Door mijn lengte (1.58 m) in combinatie met de ruimte die ik nodig heb achter het stuur, kan ik niet meer bij de pedalen. Parallelpedalen zijn nodig zodat ik op een "normale" manier gas kan geven en kan remmen. Deze pedalen kunnen vóór de vaste pedalen geplaatst worden. Een koppelingspedaal is niet nodig, omdat ik automaat rijd.
- Ondanks dat ik een gordelontheffing heb, is het voor mijn eigen veiligheid beter dat er soort 4 punts gordel geplaatst wordt. Eentje die over de schouders gaat en net onder de borst sluit, maar de buik niet raakt.
- Omdat ik erg slecht loop (max. 10 meter) is het meenemen van mijn scootmobiel een pré. Om deze mee te kunnen nemen is een lift nodig. 
Dit alles kan in een bus gerealiseerd worden. Maar daar is veel geld voor nodig.

 

De vraag is: wie wil een bijdrage doen om mijn/onze droom, een aangepaste bus zoals hierboven omschreven, te verwezenlijken?