Help Jasmijn (25) Get Her Life Back

Help Jasmijn (25) Haar Leven Terug Te Krijgen! | Help Jasmijn Get Her Life Back

English version below

Op 13 mei 2022 veranderde mijn leven volledig. Wat begon als een gewone fietstocht met mijn vader eindigde in een nachtmerrie die mijn toekomst op zijn kop zette.

Het ongeluk

We fietsten op een dubbelzijdig fietspad, rustig achter elkaar vanwege de drukte. Er kwamen ons drie scholieren naast elkaar tegemoet, met daarachter een vrouw die hen nog snel probeerde in te halen. Mijn vader kon net uitwijken via de berm, terwijl ik hard moest remmen om een frontale botsing te voorkomen met de inhalende vrouw. Door de abrupte stop kwam ik ten val en sloeg met mijn hoofd op het asfalt.

Na het ongeluk leek het allemaal mee te vallen. Ik had een gebroken duim en wat verwondingen, maar omdat ik een helm droeg, werd er niet verder naar mijn hoofdletsel gekeken. Ik ging er vanuit dat ik snel weer de oude zou zijn, maar dat bleek een illusie.

Langdurige klachten

De eerste dagen na het ongeluk waren zwaar: misselijkheid, overgeven, extreme vermoeidheid en concentratieproblemen. De huisarts kon niet bevestigen dat ik een hersenschudding had, maar de symptomen wezen er sterk op. Uiteindelijk werd ik maanden later doorgestuurd naar een neuroloog, gevolgd door talloze onderzoeken en behandelingen. Een MRI liet een mysterieuze witte plek zien, maar volgens de artsen was deze niet direct te herleiden aan het ongeval. Intussen gingen mijn klachten niet weg en werd ik doorverwezen naar meerdere specialisten.

Sindsdien ben ik onder behandeling (geweest) bij onder andere:

• Huisarts

• POH’er

• Neuroloog

• Trauma arts

• Revalidatiearts

• Ergotherapeut

• Psycholoog

• Chiropractor

• Orthoptist

• Handfysiotherapeut

• Psychosomatisch fysiotherapeut

• Bedrijfsarts

• Neuropsycholoog

Ondanks al deze hulp is mijn situatie nauwelijks verbeterd. Ik ben nu 25 jaar, maar mijn leven voelt als dat van een bejaarde. Ik werk, slaap en probeer te blijven schaatsen – de enige activiteit die mij nog energie geeft. Mede hierdoor ben ik gestart met hardlopen, om een andere uitdaging te hebben. In april hoop ik een marathon te kunnen lopen. Fysiek heb ik stappen gezet, maar zodra het complexer word haak ik af. Sociale activiteiten zijn nauwelijks mogelijk, want alles wat ik doe, zorgt achteraf voor een terugslag. Geluid en licht zijn een enorme prikkel, dingen onthouden is moeilijk en de misselijkheid blijft. Het gevoel in mijn duimtop is nooit teruggekomen.

Klachten

Vermoeidheid, Concentratie problemen, Woordvindingsproblemen, Geheugenproblemen, prikkelverwerking, Samenwerking ogen, Hoofdpijn, Druk op hoofd, Geen gevoel in rechter duim top, Pijn rechter duim, rechter onderarm, schouders en nek, Laag belastbaar, Misselijk, Instabiel (val gevaarlijk).

Klachten omgezet in activiteit

Ik kan niet langer dan 15 a 20 minuten achter een beeldscherm, lezen is zwaar, concentratie geheugen en focussen met mijn ogen blijft moeilijk. Veel last van prikkels bijvoorbeeld met schaatsen (met oordopjes in gaat het beter), maar ook bij een winkel inlopen voor een boodschap. Ik moet elke dag minimaal een uur slapen om de dag door te komen, Autorijden is erg vermoeiend door de vele prikkels. Het moeilijkste is nog wel alles moeten plannen niks spontaan of zomaar even kunnen doen in verband met overbelasting

Eigenlijk kan ik beter zeggen dat mijn klachten zorgen dat ik in alles beperkt word. Stel je voor dat je iedere dag rekening moet houden met hoe je je energie inzet, welke activiteiten kunnen wel en welke kunnen niet in plaats van dat je alles ‘gewoon’ doet.

Mijn toekomst staat op losse schroeven

Voor het ongeluk (nu bijna 3 jaar geleden) stond ik volop in het leven. Ik had dromen en plannen, zoals het behalen van een master en het opbouwen van een toekomst. Maar hoe moet ik studeren als ik niet eens kan onthouden wat ik gisteren heb gedaan? Hoe kan ik een kind opvoeden als ik nauwelijks mijn eigen leven op de rit krijg? Mijn toekomst is een groot vraagteken en dat breekt me.

Mijn laatste hoop: behandeling in Amerika

In Nederland zijn alle opties uitgeput. Hier kan niemand me verder helpen. Mijn laatste hoop ligt in een gespecialiseerde behandeling in Amerika (cognitive FX), waar ze experts zijn op het gebied van langdurige klachten na een hersenschudding. Deze behandeling biedt mij een kans om mijn leven terug te krijgen.

Helaas is de behandeling duur en moet ik alles zelf bekostigen. Daarom vraag ik jullie hulp. Iedere donatie, groot of klein, brengt mij een stap dichter bij herstel. Help mij weer vooruit te kijken naar een toekomst waarin ik kan studeren, sociale activiteiten kan ondernemen en misschien ooit moeder kan worden zonder angst.

Wil jij helpen?

Elke bijdrage telt en elke gedeelde boodschap helpt mijn verhaal verder te verspreiden. Met jullie steun kan ik de medische hulp krijgen die ik zo hard nodig heb.

Het opgehaalde geld gaat gebruikt worden voor de vlucht, het verblijf en de behandeling. Het bedrag dat daarna eventueel nog overblijft word overgemaakt naar de hersenstichting voor onderzoek en behandeling van PCS (post commotioneel Syndroom) in Nederland.

Doneer en deel dit bericht. Help mij mijn leven terug te krijgen!

Dankjewel voor je steun. ❤️

On May 13, 2022, my life changed completely. What started as an ordinary bike ride with my father ended in a nightmare that turned my future upside down.

The Accident

We were cycling on a two-way bike path, calmly riding behind each other due to the traffic. Three students were approaching us, cycling side by side, with a woman behind them trying to overtake them quickly. My father was able to swerve onto the roadside, while I had to brake hard to avoid a head-on collision with the overtaking woman. Because of the abrupt stop, I fell and hit my head on the asphalt.

After the accident, things seemed to be not too bad. I had a broken thumb and some injuries, but since I was wearing a helmet, no further checks were done on my head injury. I assumed I would recover quickly, but that turned out to be an illusion.

Persistent Symptoms

The first few days after the accident were tough: nausea, vomiting, extreme fatigue, and concentration problems. The doctor couldn't confirm a concussion, but the symptoms strongly pointed to one. Months later, I was finally referred to a neurologist, followed by countless tests and treatments. An MRI showed a mysterious white spot, but according to the doctors, it could not be directly linked to the accident. Meanwhile, my symptoms persisted, and I was referred to multiple specialists.

Since then, I have been (or have been) under treatment by:

• General Practitioner

• Mental Health Nurse (POH’er)

• Neurologist

• Trauma Specialist

• Rehabilitation Doctor

• Occupational Therapist

• Psychologist

• Chiropractor

• Orthoptist

• Hand Physiotherapist

• Psychosomatic Physiotherapist

• Occupational Health Physician

• Neuropsychologist

Despite all this help, my situation has barely improved. I am now 25 years old, but my life feels like that of an elderly person. I work, sleep, and try to keep ice skating – the only activity that still gives me energy. Because of this, I also started running to have another challenge. In April, I hope to run a marathon. Physically, I have made progress, but as soon as things become complex, I struggle. Social activities are barely possible because everything I do causes a setback afterward. Sound and light are overwhelming, remembering things is difficult, and the nausea persists. The feeling in my thumb tip has never returned.

Symptoms

Fatigue, Concentration problems, Difficulty finding words, Memory issues, Sensory overload, Eye coordination issues, Headaches, Pressure in the head, No feeling in the tip of my right thumb, Pain in my right thumb, right forearm, shoulders, and neck, Low energy tolerance, Nausea, Instability (risk of falling)

How These Symptoms Affect My Daily Life

I cannot use a screen for longer than 15 to 20 minutes, reading is exhausting, and concentrating, remembering, and focusing with my eyes remains difficult. I struggle with overstimulation, for example, while ice skating (it helps a little when I wear earplugs), but also when I walk into a store for a simple errand. I need at least an hour of sleep each day just to get through the day. Driving is extremely tiring due to the amount of stimuli.

The hardest part is that I have to plan everything—nothing can be spontaneous because of the risk of overexertion.

Honestly, my symptoms limit me in everything. Imagine having to constantly think about how to use your energy, which activities you can and cannot do, instead of just living your life normally.

My Future Is Uncertain

Before the accident (almost three years ago), I was living life to the fullest. I had dreams and plans, like earning a master’s degree and building my future. But how can I study if I can’t even remember what I did yesterday? How can I raise a child if I can barely manage my own life? My future is one big question mark, and it breaks me.

My Last Hope: Treatment in the USA

In the Netherlands, I have exhausted all options. No one here can help me any further. My last hope lies in a specialized treatment in the United States (cognitive FX), where they are experts in treating long-term symptoms after a concussion. This treatment offers me a chance to get my life back.

Unfortunately, the treatment is expensive, and I have to pay for everything myself. That’s why I am asking for your help. Every donation, big or small, brings me one step closer to recovery. Help me look forward to a future where I can study, participate in social activities, and maybe one day become a mother without fear.

Would You Like to Help?

Every contribution counts, and every shared message helps spread my story. With your support, I can get the medical care I desperately need.

The funds raised will be used for the flight, accommodation, and treatment. Any remaining amount will be donated to the Dutch Brain Foundation for research and treatment of PCS (Post-Concussion Syndrome) in the Netherlands.

Donate and share this message. Help me get my life back!

Thank you for your support. ❤️