Help Sandra aan een aangepast bed en een canta
Donation protected
https://www.at5.nl/artikelen/170689/vrouw-in-scootmobiel-gewond-na-aanrijding-met-taxi-op-ceintuurbaan
Op 01-07-2017 is onze (chronisch zieke) moeder aangereden door een taxibus. Dit gebeurde op de Ceintuurbaan in Amsterdam terwijl zij in haar scootmobiel overstak op een zebrapad. Zij is met ernstige verwondingen opgenomen en heeft ongeveer een maand in coma gelegen. Haar verwondingen bestonden onder andere uit: een schedelbreuk, gebroken schaambot, hersenbloeding, bloedprop in de hersenen, hersenkneuzing, gebroken ribben, geperforeerde long en gebroken bekken. Na haar coma is onze moeder opgenomen op de afdeling traumatologie, na een maand is zij overgebracht naar Berkenstede en daarna Reade om te revalideren. Na het ongeluk heeft zij alles opnieuw moeten leren, waaronder: lopen, praten, schrijven en eten.
Degene die onze moeder heeft aangereden heeft een straf opgelegd gekregen van 120 uur taakstraf subsidiair 60 dagen hechtenis. En een ontzegging bevoegdheid motorrijtuigen met een duur van 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren. Hiervoor is hij in hoger beroep gegaan, hij heeft aangegeven dat hij al genoeg is gestraft en het zich niet kan veroorloven om zijn beroep niet te mogen uitoefenen.
Het is nu ongeveer 4 jaar geleden gebeurd en nog steeds is zij hard bezig met revalideren. Het ongeluk heeft zoveel leed teweeggebracht, niet alleen bij onze moeder maar ook bij haar kinderen en kleinkinderen. Zie het als een domino-effect. Mijn moeder wordt om de haverklap geopereerd wegens blijvend letsel, ze is incontinent geraakt, heeft hersenschade, is aan de linkerkant opgebouwd uit 9 ijzeren platen, heeft grote nier schade wegens de medicatie en kan nog steeds niet normaal lopen. Psychisch valt het haar ook erg zwaar, zij is 53 en heeft het gevoel dat ze liever dood had kunnen zijn omdat haar leven niks meer waard is. Haar kinderen en kleinkinderen hebben last van psychische klachten (depressie, angstaanvallen, concentratieproblemen, nachtmerries en continue angst om hun ouder te verliezen). Voor ons is het alsof wij in een omgekeerde wereld leven. De dader is een slachtoffer en onze moeder krijgt levenslang.
Wij als haar kinderen proberen sinds 2017 te vechten voor gerechtigheid en voor een beter leven voor onze moeder. Maar het gevecht is zo zwaar en zo oneerlijk. De tegenpartij verwacht dat zij zelf eerst voor de gemaakte (medische) kosten opdraait en dit met een UWV-uitkering. Ze heeft een aangepast bed nodig omdat zij steeds uit bed valt, ook is er een grote behoefte voor een canta. Zij kan niet meer op een scootmobiel rijden met haar ijzeren platen (ijzer trekt kou aan en geeft dan extra pijn). Er is een voorstel gedaan van 37.505 euro waarvan er een voorschot is geweest van 16.000 euro, er blijft dus een bedrag over van 21.505 euro. Maar een totaalbedrag van 37.505 euro in combinatie met deze straf is zo bizar laag. Het nieuwe bed wat onze moeder nodig heeft kost bijvoorbeeld al ruim 10.000 euro en een goede canta ongeveer 19.000. Is dit wat een mensenleven waard is?
Wij hopen oprecht dat wij doormiddel van Go Fund Me onze moeder haar leed een beetje kunnen verzachten en het leven aangenamer voor haar kunnen maken.
Alvast hartelijk dank voor de donatie en voor het lezen van dit bericht.
Lieve groet,
Sandra, Kimberly, Damarish, Tiziana, Carillo, Ifetayo en Kiona.
Op 01-07-2017 is onze (chronisch zieke) moeder aangereden door een taxibus. Dit gebeurde op de Ceintuurbaan in Amsterdam terwijl zij in haar scootmobiel overstak op een zebrapad. Zij is met ernstige verwondingen opgenomen en heeft ongeveer een maand in coma gelegen. Haar verwondingen bestonden onder andere uit: een schedelbreuk, gebroken schaambot, hersenbloeding, bloedprop in de hersenen, hersenkneuzing, gebroken ribben, geperforeerde long en gebroken bekken. Na haar coma is onze moeder opgenomen op de afdeling traumatologie, na een maand is zij overgebracht naar Berkenstede en daarna Reade om te revalideren. Na het ongeluk heeft zij alles opnieuw moeten leren, waaronder: lopen, praten, schrijven en eten.
Degene die onze moeder heeft aangereden heeft een straf opgelegd gekregen van 120 uur taakstraf subsidiair 60 dagen hechtenis. En een ontzegging bevoegdheid motorrijtuigen met een duur van 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren. Hiervoor is hij in hoger beroep gegaan, hij heeft aangegeven dat hij al genoeg is gestraft en het zich niet kan veroorloven om zijn beroep niet te mogen uitoefenen.
Het is nu ongeveer 4 jaar geleden gebeurd en nog steeds is zij hard bezig met revalideren. Het ongeluk heeft zoveel leed teweeggebracht, niet alleen bij onze moeder maar ook bij haar kinderen en kleinkinderen. Zie het als een domino-effect. Mijn moeder wordt om de haverklap geopereerd wegens blijvend letsel, ze is incontinent geraakt, heeft hersenschade, is aan de linkerkant opgebouwd uit 9 ijzeren platen, heeft grote nier schade wegens de medicatie en kan nog steeds niet normaal lopen. Psychisch valt het haar ook erg zwaar, zij is 53 en heeft het gevoel dat ze liever dood had kunnen zijn omdat haar leven niks meer waard is. Haar kinderen en kleinkinderen hebben last van psychische klachten (depressie, angstaanvallen, concentratieproblemen, nachtmerries en continue angst om hun ouder te verliezen). Voor ons is het alsof wij in een omgekeerde wereld leven. De dader is een slachtoffer en onze moeder krijgt levenslang.
Wij als haar kinderen proberen sinds 2017 te vechten voor gerechtigheid en voor een beter leven voor onze moeder. Maar het gevecht is zo zwaar en zo oneerlijk. De tegenpartij verwacht dat zij zelf eerst voor de gemaakte (medische) kosten opdraait en dit met een UWV-uitkering. Ze heeft een aangepast bed nodig omdat zij steeds uit bed valt, ook is er een grote behoefte voor een canta. Zij kan niet meer op een scootmobiel rijden met haar ijzeren platen (ijzer trekt kou aan en geeft dan extra pijn). Er is een voorstel gedaan van 37.505 euro waarvan er een voorschot is geweest van 16.000 euro, er blijft dus een bedrag over van 21.505 euro. Maar een totaalbedrag van 37.505 euro in combinatie met deze straf is zo bizar laag. Het nieuwe bed wat onze moeder nodig heeft kost bijvoorbeeld al ruim 10.000 euro en een goede canta ongeveer 19.000. Is dit wat een mensenleven waard is?
Wij hopen oprecht dat wij doormiddel van Go Fund Me onze moeder haar leed een beetje kunnen verzachten en het leven aangenamer voor haar kunnen maken.
Alvast hartelijk dank voor de donatie en voor het lezen van dit bericht.
Lieve groet,
Sandra, Kimberly, Damarish, Tiziana, Carillo, Ifetayo en Kiona.
Fundraising team: Inzamelingsactieteam (3)
Damarish Damarish
Organizer
Dordrecht
Kimberly Jainandunsing
Team member
Tiziana Jainandunsing
Team member