Hulphond om het leven met PTSS dragelijk te maken

Update 2 (23-11-2022): YES! Het is rond! Net gesprek gehad met Bultersmekke Assistancedogs. Er wordt een intake gepland en dan kan het traject starten om hem internationaal te laten certificeren. ❤️ Whoehoe zo blij en dankbaar de volgende stap om een nog beter en hechter team te worden met nog meer internationale mogelijkheden! Ik heb dit goed overwogen en overlegd met mijn naasten om over te switchen, maar omdat ik merk dat ik met Hero meer doe en kan is het slimmer om nu halverwege de opleiding over te gaan, dan als hij in Nederland gecertificeerd is en hem dan nog internationaal te erkennen/certificeren. Dan zou het uiteindelijk alleen maar duurder worden en ik kan beter het moment aangrijpen om gebruik te maken dat ik meer kan en durf. Ik heb zoveel meer zelfstandigheid en ben deze zomer zelfs met mijn vriend en Hero in het buitenland geweest. Iets wat ik 2 jaar geleden voor onmogelijk had gezien en ik je voor gek had verklaard dat ik dat ooit zou doen/kunnen en durven. Wel betekend dit helaas dat het totaal bedrag hoger ligt omdat ik "opnieuw" begin qua financiering. Het is een nieuwe organisatie, dus het geld wat ik afgelopen jaar in Hero heb geïnvesteerd is wel goed besteed, maar toch moet ik het volledige bedrag voor teamtraject betalen bij de nieuwe organisatie. De opleidingskosten zijn: € 20.178,- incl btw, maar dit is met de jaarlijkse herhalingstest en hercertificering. Bultersmekke is aangesloten bij het ADEu. Hieronder meer daarover: Assistance Dogs International European Chapter is Assistance Dogs Europe (ADEu). ADEu is dedicated to supporting the work of assistance dog programs across Europe. ADEu and ADI joined together in 2007. ADEu has Accredited Members and Candidate programs in 19 countries in Europe. Lees meer op  ----------------------------------- Update: Lieve lieve mensen,Ik ben echt helemaal in shock, vol van emotie en adrenaline! De 10.000 euro die ik via de crowdfundingsactie wou binnen halen is gewoon gelukt! Grote dank aan alle donateurs en in het speciaal ook grote dank naar Terpstra hypotheken die het bedrag heeft volgemaakt met ruim 6100 euro! Ik ben echt sprakeloos, maar echt super dankbaar! De crowdfundingsactie blijft open, omdat het totaal bedrag hoger zal liggen dan 10.000 euro die ik via crowdfunding bij elkaar wilde krijgen. Ik hoop natuurlijk dat mensen nog willen blijven sponseren, omdat de kosten in totaal rond de 19.000 euro zullen worden en ik die 9.000 zelf nog niet bijelkaar heb, maar wel voor spaar! Ik zal het doelbedrag aanpassen omdat elke donatie nog steeds enorm helpt om bij het totaalbedrag te komen!Het belangrijkste ding is nu 100% zeker: De hond komt er en staat niet meer op de lange baan i.v.m. het geld! Hij zou er hoe dan ook komen, maar starten is nu ook meer dan zeker!Liefs Sandra <3----------------------------------Lieve allemaal,   Zoals de meesten in mijn nabije omgeving wel weten, gaat het al een lange tijd niet goed met mij. Ik heb erg veel last van PTSS-klachten en het snelle gevoel van afwijzing/niet goed genoeg zijn. Ondanks de vele behandelingen en intensieve trajecten daarvoor, wordt het helaas niet dragelijker.   Als laatste reddingsmiddel, als advies van velen behandelaren en naasten uit mijn omgeving, wil ik starten (& ga ik starten) met een PTSS- hulphondentraject. Helaas is dit erg duur en voor mij onbetaalbaar. Een psychiatrische hulphond wordt helaas door geen enkele zorgverzekering vergoed. Daarom stap ik nu uit mijn comfortzone en open ik mijzelf met de wereld & vraag ik jullie hulp. Zouden jullie alsjeblieft een klein bedrag willen missen om een hulphond voor mij dichterbij te laten komen?Waar gaat het gedoneerde geld heen:- De opleiding van de hulphond- De pup (inclusief de speciale puppytest of hij geschikt is om op te leiden, ouders moeten op van alles getest zijn, dus ook echt met stamboom. Wat het automatisch ook duurder maakt)- Europese certificering dat het een hulphond is- Reiskosten van en naar de training- Hesje/riem/tuigje met 'niet afleiden hulphond' of 'niet afleiden hulphond in opleiding' - Dierenarts kosten - Alle benodigde hondenspullen (bench, kussen speeltjes, voeding etc)   Dit gedoneerde geld komt allemaal op een aparte rekening en tengoede voor de toekomstige hulphond.  Het totale bedrag van de opleiding zal waarschijnlijk rond de 20.000 euro liggen, dat is veel hoger dan wat ik via deze crowdfundingsactie wil binnenhalen. Want die resterende 10.000 euro, hoop ik zelf bij elkaar te sparen. De hulphond kan mij helpen met de onderstaande dingen:- De hond mag overal mee naar toe omdat het een officiële hulphond is. In het openbaar voel ik mij veiliger omdat ik nooit alleen ben, maar samen met de hond.- Op openbare plekken de hond mij rust geven door dicht bij mij te blijven, contact te houden en mij af te leiden. Hierdoor zou ik weer deel kunnen nemen aan de maatschappij zoals ieder ander.- Hij kan spanning signaleren en hij kan mij hierbij steunen/doorheen loodsen. - Hij kan signaleren als ik in een herbeleving dreig te raken en dat voorkomen door mij af te leiden en bijv zijn poten op mijn schoot leggen zodat ik weet dat ik in het hier en nu zit. - Hij kan mij bij nachtmerries aan 'voelen' komen (signaleren) en mij dan ondersteunen, wakker maken en kalmeren. - Op drukke plekken geleidt de hond mij naar een rustigere plek zodat ik minder snel overprikkeld raak.- Ik kan niet meer handelen naar mijn suïcidale gedachten omdat ik er altijd voor mijn hond moet zijn en blijven, hij wordt speciaal voor mij en op mij getraind/opgeleid.- De hulphond is het lichtpuntje in mijn leven, nu leef ik voor mijn (toekomstige) hulphond, daarna kan ik weer voor mezelf leven.Mijn reden en motivatie lees je hieronder :) Ik ben Sandra en ik ben 19 jaar. Helaas loop ik al meerdere jaren behoorlijk vast in het leven. Ik kwam vroeg in de hulpverlening vanwege mijn ADHD & Autisme. Rond de middelbare school kreeg helaas te kampen met mentale problemen, dit is vanwege een trauma die ik toen heb opgelopen. Ik vertelde niemand over het trauma dat ik had opgelopen (uit angst om veroordeeld te worden). Daarop werd ik gediagnosticeerd met een depressie en later ook suïcidaliteit. Ik was/ben heel gesloten naar de behandelaren en mensen in mijn omgeving.   In de eerste klas van de middelbare kon ik nog wel mijn best doen en de schijn ophouden naar iedereen. Ook kon ik school nog wel volhouden. Ik stopte het trauma diep weg. Helaas ben ik toen in de tweede afgestroomd van Havo/Vwo naar Mavo. Ik had extra last van een kort lontje, concentratie problemen, nachtmerries en ik ging veel dingen vermijden. Het meeste last had ik van een negatief zelfbeeld. Ik ben anders naar mijzelf gaan kijken en vond mijzelf het leven niet waard. Thuis naar mijn ouders was ik -net als naar de behandelaren- enorm gesloten. Ze konden mij niet begrijpen, want ze wisten niet waar ik last van had. De gemoederen thuis liepen op en zodoende ben ik uithuis geplaatst en kreeg ik een gezinsvoogd. Zodat de band met mijn ouders niet verder zou gaan afbrokkelen.   Op de groep waar ik woonde werd pas echt bekend dat ik niet alleen last had van de al hiervoor genoemde klachten, maar ook van herbelevingen. De hulpverlening werd opgeschaald en startte er uit eindelijk na vele crisissen, een klinische intensieve traumabehandeling. Dat zou in eerste instantie 2 weken duren, eindelijk heb ik er 5 weken gezeten en kon ik na een pauze terugkomen. Toen heb ik er weer 3 weken verbleven. Helaas was het daarmee niet opgelost en heb ik ambulant 2 keer intensieve traumabehandeling gevolgd. Dit heeft ook weer weken geduurd en heeft geen verschil opgeleverd. Het is alleen nog steeds niet beter qua klachten. Ik slaap slecht, heb enorm veel last van angst, nachtmerries en herbelevingen.   Inmiddels ben ik over naar de volwassen GGZ-zorg en heb ik woonbegeleiding. Het is natuurlijk fijn dat ik zorg ontvang, maar het maakt het leven voor mij nog steeds niet dragelijk. We proberen om de levenslust en motivatie voor het leven terug te zoeken, maar met de hulpverlening is dat tot op heden (nog) niet gelukt.   Totdat meerdere mensen uit mijn omgeving op het idee kwamen van een hulphond, toen kreeg ik weer een beetje hoop voor de toekomst. De hulphond wordt voor mij & met mij persoonlijk opgevoed en getraind zodat hij mij kan helpen het dagelijks leven & klachten kan gaan verminderen. Je wordt niet verlaten, maar ook kan een hulphond een herbeleving of nachtmerrie vóór zijn en je uit de situatie helpen/wakker maken. Het is een maatje die constant bij je is en overal mee naar toe mag. Dat zou voor mij veel paniek en angst schelen.   Daarom zou een hulphond die mij steun kan bieden, kan helpen omgaan met mijn diagnoses en de dagen en nachten hopelijk weer wat beter en dragelijker maken, de oplossing zijn. Dat is de reden dat ik geld aan het inzamelen ben voor een hulphond. Hij of zij kan mij hopelijk helpen naar een betere en hoopvolle toekomst. Een toekomst die ik zie zitten en met beide handen weer wil en dan ook kan gaan aangrijpen.   Zou u mij willen helpen naar een betere toekomst met steun van een lieve viervoeter? Alle kleine beetjes zullen mij heel veel verder helpen.   Alvast super bedankt! <3   Delen is lief <3