Maun Animal Welfare Society

Van 11 februari tot 6 maart 2025 zal ik opnieuw, ditmaal samen met vriendin en studiegenoot Klaartje Dulfer, naar Botswana gaan om voor de MAWS (Maun Animal Welfare Society) te gaan werken. Deze organisatie heeft als doel het wild van Botswana te beschermen door zich in te zetten voor huisdieren, met name die van mensen met lage inkomens en uit ver afgelegen gebieden. De belangrijkste bezigheid is de huisdieren ophalen, steriliseren, vaccineren en weer terug plaatsen bij de eigenaren. Door vaccinatie van de huisdieren en doordat de sterilisatie maakt dat de huisdieren minder rondschuimen wordt geprobeerd ziekteoverdracht aan het wild te voorkomen. Ook educatie, algemeen veterinair werk en opvang c.q. herplaatsing van straathonden behoren tot de taken van de MAWS. Afgelopen jaar heb ik ervaren hoe goed georganiseerd de MAWS is en dat er een enorme vraag is naar wat zij doen en dat ze ook over de afgelopen 25 jaar een enorm verschil hebben weten te realiseren.

Onze werkzaamheden zullen vooral gaan bestaan uit het steriliseren en vaccineren van honden. We zullen dat zowel in de huiskliniek gaan doen als in de mobiele kliniek die de ver afgelegen gebieden gaat bezoeken.

In de MAWS heb ik een goed georganiseerde en groeiende organisatie gevonden met een duidelijke missie. De MAWS is een non-profit organisatie en draait grotendeels op vrijwilligerswerk en giften. Het geld dat wij ophalen met deze actie zal geheel ten goede komen aan de MAWS ; Wij zullen al het werk op vrijwillige basis verrichten en onze reis- en bijkomende kosten nemen wij voor eigen rekening. Zie in onderstaande berichten wat er met de ruim 6000 euro is gedaan die we vorig jaar uit deze fundraising hebben verkregen!

Voor meer info zie: www.maunanimalwelfare.com

Wil je doneren, graag! Of wil je dit bericht delen, vooral doen!

Heel veel dank alvast, ook namens Klaartje,

groeten,

Lucie

Bericht uit maart 2024: Ik werk nu ruim twee maanden bij de MAWS en weet nu beter waar het over gaat. Veel mensen hebben honden, vooral voor bewaking, maar hebben geen geld voor een dierenarts en/of geen vervoer er naar toe (de dichtstbijzijnde is vaak honderden kilometers weg) Bovendien hebben ze vaak weinig tot geen kennis over voeding, ontworming, vaccinatie en de gevaren van rabiës. Het gevolg is veel rondschuimende en drachtige honden, veel dode puppen en nog steeds rabiës ( ik heb er drie gezien in twee maanden). De regering doet rabiescampagnes, maar daar heb ik weinig van gemerkt- sommige honden zijn in dergelijke campagnes gevaccineerd, maar mensen zijn dan nog steeds onwetend over al het andere.

Wat de MAWS doet is erg belangrijk hier en ook al erg succesvol gebleken. Toen ze begonnen in 1998 waren de straten blijkbaar vol met uitgemergelde honden, en was euthanasie een belangrijke taak. Nu is dat zeer zeker anders en is vaccinatie en sterilisatie als preventieve maatregel de belangrijkste taak.

De helft daarvan hebben we op de kliniek gedaan, de helft op outreaches met de mobiele kliniek in ver afgelegen dorpen.

Waar wordt het geld aan besteed?

We hebben tot nu toe ruim 400 dieren gesteriliseerd, zo'n 750 gevaccineerd en 185 andere behandelingen gedaan. ( het wordt allemaal nauwkeurig bijgehouden). We gebruiken veel (over datum) gedoneerde spullen, maar alle anesthetica, infuusspullen en reinigingsmiddelen moeten aangekocht worden. Over de kliniekruimte en de cottage waar wij verblijven wordt huur betaald. En de auto's waarmee wordt gereden zijn gedoneerd, maar het onderhoud is aanzienlijk. Er zijn vier betaalde personeelsleden; Vasco doet alle voorbereidingen voor de operaties, Surge regelt al het werk van communicatie met eigenaren en het ophalen en wegbrengen van de dieren, en Methla doet veel schoonmaak- en verzorgingswerk. En last but not least Carmen, de "headnurse" , die alle narcoses en vaccinaties regelt, alle bestellingen doet ( waarvan een groot deel vaak niet leverbaar is en om de haverklap moet er geïmproviseerd worden) en zij regelt de outreaches. Voor een outreach moet een team van 5 à 6 mensen mee op pad ( twee dierenartsen, één of twee doen voorbereiding, één aneshesist/ vaccinatiegever en één schoonmaker/honden vasthouden etc.) Er gaan twee volgepakte 4x4 auto's mee; de wegen zijn grotendeels niet verhard en de afstanden variëren van 40 tot 400 km. De lodges waar we op verre outreaches verblijven rekenen daarvoor geen kosten.

Met 20 à 25 sterilisatie per dag en een meervoud aan vaccinaties wordt gerekend met 1000 euro per dag aan kosten (personeel, auto's, en anesthesie/ vaccinatie/ bijkomende spullen.)

Wat hebben we tot nu toe specifiek met het geld gedaan?

We hebben gezien dat de jongens zowel in de kliniek heel veel honden tillen om ze te wegen; de meeste honden zijn 20 tot 30 kg, zijn bang of bijten, moeten dan met gesnoerde bek opgetild worden om op een personen weegschaaltje gewogen te worden. We hebben een opvouwbare hondenweegschaal gekocht, geschikt voor zowel de kliniek als de outreach. We hopen dat hij de ruggen van vooral Vasco en Surge gaat sparen.

We hebben nieuwe operatie doeken gekocht; de meesten hier waren tot de draad toe versleten.

En nog wat losse spullen, zoals chirurgische mesjes, sterilium, haakjes en scheermesjes. De lading bestelde tape ging mis; nu werken we met afplaktape, hetgeen maar duidelijk maakt hoe moeilijk het soms is om aan spullen te komen en hoe je moet improviseren- en hoe dat dan weer prima werkt. En de rest hebben we rechtstreeks gedoneerd aan de MAWS voor alle 'normale' kosten.