Mijn basketbal droom.

(English version on bottom.)

Hallo allemaal,

deze zomer ben ik via een “summercamp” uitgenodigd voor een basketbal academie in Amerika, DME academy. Het is altijd al een droom geweest voor mij om in Amerika te mogen spelen en nu wordt het gewoon werkelijkheid. Deze droom begon allemaal 6 jaar geleden toen ik 12 was en Niels Lont, de coach van mijn broer, mij wekelijks vroeg wanneer ik nou ook eens ging basketballen. Uiteindelijk ben ik bij coach Niels in Den Helder begonnen op mijn 13e. Ik groeide erg snel in het spel en veel mensen zagen potentie in mij. Al na enkele maanden trainen mocht ik, als eerste jaars u-16, al mee trainen met eredivisie u-18. Totdat ik mijn voorste kruisband volledig scheurde, midden in mijn tweede seizoen tijdens een wedstrijd tegen Heroes Den Bosch. Pas enkele maanden later kon ik geopereerd worden. Maar ik beloofde mezelf en teamgenoten: “Ik kom sterker terug!” Tijdens de revalidatie, die lang duurde, deed ik heel hard mijn best om mijn knie zo sterk en stabiel mogelijk te maken. Samen met mijn fysiotherapeut waren we keihard bezig voor mijn return. Ik was zo goed bezig dat mijn fysio 6 maanden post operatief al vond dat ik wel weer kon beginnen. Ik was natuurlijk heel blij en had dezelfde dag nog ergens een training kunnen regelen. Het noodlot trof mij, de nieuwe kruisband scheurde en het hele traject begon opnieuw. Dit was heel slecht nieuws want ik zou dat jaar naar Oostende (België) gaan om bij hen te spelen en ik was ingeschreven voor het DME summercamp. Een heel zwaar, vooral mentaal, jaar wachtte er op mij. Maar toen kwam Hubo Limburg in beeld die mij wilden helpen revalideren om weer terug te komen op het basketbal veld. Op meerdere fronten ben ik ze daar enorm dankbaar voor, want ook mijn school ging daar beter dan in Nederland. Uiteindelijk heb ik daar nog zes maanden gerevalideerd en vijf maanden meegetraind en wat wedstrijd minuten gemaakt. Het DME summercamp stond aan het einde van t seizoen nog voor mij in t verschiet om daar flink hard te trainen. Doordat ik opval wat betreft athletisch vermogen, timing, balgevoel, lengte en bovendien leergierig ben werd ik dus uitgenodigd voor de academy met highschool.

Super tof, maar enorm kostbaar. Het grootste gedeelte betalen mijn ouders en de DME Academy, maar er blijft nog een financieel gat waar ik jullie hulp voor vraag….

English version:

Hello everyone, This summer I was invited to a basketball academy in America, DME academy, via a “summer camp”. It has always been a dream of mine to play in America and now it is just becoming reality. This dream all started 6 years ago when I was 12 and Niels Lont, my brother’s coach, asked me every week when I was going to play basketball. Eventually I started with coach Niels in Den Helder when I was 13. I grew very quickly in the game and many people saw potential in me. After only a few months of training, I was allowed to train with the premier league u-18 as a first-year u-16. Until I completely tore my anterior cruciate ligament, in the middle of my second season during a match against Heroes Den Bosch. It was only a few months later that I could have surgery. But I promised myself and my teammates: “I will come back stronger!” During the rehabilitation, which took a long time, I tried very hard to make my knee as strong and stable as possible. Together with my physiotherapist we were working very hard for my return. I was doing so well that my physiotherapist already thought that I could start again 6 months post-operatively. Of course I was very happy and had been able to arrange a training somewhere the same day. Fate struck me, the new cruciate ligament tore and the whole process started again. This was very bad news because I was going to Ostend (Belgium) that year to play with them and I was registered for the DME summer camp. A very tough, especially mentally, year was waiting for me. But then Hubo Limburg came into the picture who wanted to help me rehabilitate to get back on the basketball court. I am very grateful to them on several fronts, because my school also went better there than in the Netherlands. In the end I rehabilitated there for another six months and trained with them for five months and played some match minutes. The DME summer camp was still in the offing for me at the end of the season to train really hard there. Because I stand out in terms of athletic ability, timing, ball feeling, height and also being eager to learn, I was invited to the academy with high school. Super cool, but very expensive. My parents and the DME Academy pay for the largest part, but there is still a financial gap for which I ask for your help….