Rinkel en Saar het theater in!

Hoi! Ik ben Maaike (Mizzemos) en ik zamel geld in om mijn droom, en tegelijkertijd hopelijk een droompje van veel kinderen en ouders, te verwezenlijken: mijn muzikale theatervoorstelling voor kinderen vanaf 2 jaar 'Rinkel en Saar naar de onderwaterwereld’ in het theater te kunnen spelen. Onderliggend doel is om de nieuwe stichting Stichting Rinkel Theater te helpen met opstarten. Ik ga het allemaal uitleggen.

De korte omschrijving vind je in de volgende alinea, maar ik ben nu eenmaal een verhalenverteller dus ik ga daaronder nog even door. :)

Sinds een paar jaar maak ik liedjes en luisterverhalen voor kinderen, onder de naam Mizzemos. Dit doe ik met hart en ziel, en ik vind het belangrijk om voor kinderen volwaardige muziek te maken, prikkelarm, en met een beetje inhoud. Ruimte voor alle emoties en vaak met relatie tot de natuur. Ik krijg regelmatig van ouders terug dat deze missie geslaagd is, en dat maakt me ontzettend blij.

Ook de karakters Rinkel (rups) en Saar (lieveheersbeestje) uit mijn luisterverhalen zijn inmiddels best een beetje omarmd, durf ik wel te zeggen. Ze beleven kleine avonturen in de natuur, en mogen helemaal zijn zoals ze zijn.

Ik heb een nogal calvinistische inslag en hou er niet van om mezelf op de borst te kloppen, maar ik kan inmiddels zeggen: ik geloof in Rinkel en Saar. Ik geloof in wat ik maak. En ik geloof dat een voorstelling van Rinkel en Saar op het podium in het theater echt iets gaat toevoegen.

De voorstelling zal rustig zijn maar enorm tot de verbeelding spreken. Een decor met zachte kleuren (gemaakt door Larissa van Dijk, illustrator van de Rinkel en Saar cd-cover) dat de kinderen meteen naar een dromerige wereld brengt. Het verhaal, gespeeld met handpoppen, wordt afgewisseld met liedjes, begeleid op gitaar en ukelele. Eenvoudig maar magisch. Rustig maar boeiend.

Kinderen kunnen zich tijdens de voorstelling verwonderen, hun fantasie laten gaan en ze worden meegenomen in het verhaal en de liedjes. Tegelijkertijd worden ze (onbewust) geprikkeld om woorden te geven aan hun emoties. Het verhaal zit vol herkenbare situaties voor ze.

Maar om een voorstelling te maken is geld nodig. Ik begon met het idee om een zaal te huren en gewoon maar een voorstelling te gaan spelen. Dat idee groeide en groeide, en ik leerde en leerde. Over stichtingen en subsidies. Over begrotingen en projectplannen. Over uitkoop en partage.

Stichting Rinkel Theater is inmiddels in het leven geroepen. Deze stichting zet zich in voor prikkelarm, inspirerend en verwonderend (muziek)theater maken voor kinderen vanaf 2 jaar. ‘Rinkel en Saar naar de onderwaterwereld’ is het eerste project van de stichting, en ik mag artistiek leider zijn.

Eerst heb ik contact gezocht met een regisseuse, maakte met tips van haar zelf een begroting en een projectplan, en dat stuurde dat op naar experts voor feedback. Het was goed, maar… en toen begon het. De zalen die ik had benaderd wilden zekerheid van financiering, de fondsen wilden zekerheid dat de zalen iets zouden opbrengen. En zo ging het maar door. Mailen, bellen, schrijven, kastjes en muren. Ik zag op een gegeven moment door de bomen het bos niet meer. Ik ben een maker, geen financieel medewerker of projectontwikkelaar. Uren en dagen en weken stak ik in dit project. Het voelde alsof ik in een vliegtuig met honderden knopjes en lampjes werd gezet met de opdracht: ga maar vliegen. Wha!! In december 2022 legde ik alles stil omdat ik alleen nog maar kon huilen als ik aan het project dacht. Totdat ik de tip kreeg: je kan dit deel uitbesteden…

Dat deed ik! Ik benaderde een fondsenwerver en we maakten samen een nieuwe opzet en begroting. Zij stelde met wat ik al had gemaakt en haar aanvullingen een prachtig projectplan op en de begroting werd veel completer en overzichtelijker. Ook zocht zij uit welke fondsen bij ons pasten en maakte een strategie. Aanvragen werden verstuurd. Maar we hadden door mijn ‘nervous breakdown’ en de tijd die het kostte om opnieuw te starten de nodige vertraging opgelopen, en de planning werd krap, erg krap.

Inmiddels hebben we een aantal afwijzingen gekregen en een paar toekenningen. Er lopen nog een paar aanvragen maar we gaan het begrootte bedrag niet redden. Zelfs als we onze nieuwe minimaalste begroting gebruiken, waarin alleen nog het hoognodige staat voor het maken en spelen van de voorstelling, wordt het heel spannend.

En toch ga ik het doen. Ook al ga ik een flink risico lopen. Want ik geloof er dus echt in. En ik hoop dat jullie me kunnen helpen om het laatste stuk van de financiering rond te krijgen.

Ik zal de voorstelling eerst in de provincie Groningen spelen maar dat is wat mij betreft nog maar het begin! Als dit lukt is dat een investering in de toekomst (het decor en de handpoppen zijn duurzaam en toekomstbestendig ontworpen) en dan kan ik een tour verder het land in gaan organiseren.

Elke bijdrage telt! En delen helpt natuurlijk enorm.