Steun Marvin in zijn gevecht tegen kanker

ENGLISH BELOW

Lieve mensen,

Mijn naam is Marvin Plugge, ik ben 34 jaar, vader van onze geweldige zoon Odin en getrouwd met Heran, de liefde van mijn leven. In 2013 kreeg ik de diagnose anaplastisch oligodendroglioom. Dit is een type hersentumor dat ontstaat uit oligodendrocyten, cellen die verantwoordelijk zijn voor de ondersteuning van zenuwcellen in de hersenen. Dit type tumor is kwaadaardig en kan, wanneer onbehandeld, snel groeien. Sinds mijn 23e vecht ik tegen deze hersentumor. In de afgelopen jaren heb ik verschillende behandelingen ondergaan, waaronder meerdere chemokuren, drie operaties en bestraling.

Leven met de ziekte

Mijn leven veranderde drastisch na de diagnose. Direct volgde een achtbaan van operaties, bestraling en een PCV-chemokuur. Na deze storm kwam er een periode van rust, waarin ik mijn hbo-opleiding heb kunnen afronden, de wereld heb rondgereisd en mijn leven weer langzaam oppakte. Helaas bleek de tumor in 2018 weer actief, wat leidde tot een nieuwe operatie en een aansluitende chemokuur. Vanaf dat moment stond ik elke 3 à 4 maanden op de MRI-lijst voor controle.

In 2019, vlak voor de coronapandemie, ontmoette ik mijn vrouw. We hebben sindsdien zoveel mooie momenten gedeeld: onze bruiloft, reizen naar Italië en de vervulling van mijn grootste wens: het vaderschap. Het eerste deel van onze relatie was redelijk rustig wat betreft mijn ziekte. Ik werkte, sportte en maakte fijne uitstapjes met vrienden en familie. Wel heb ik als gevolg van de bestraling epilepsie ontwikkeld, waarvoor ik medicijnen slik.

Maar in 2022 kwam de volgende klap: ik moest een jaar lang chemo slikken. Halverwege dit proces kreeg ik ook nog een hersenbloeding. Hoewel de behandeling aanvankelijk leek te werken en de scans stabiel waren, kreeg ik in mei 2023 opnieuw een hersenbloeding, gevolgd door mijn derde operatie eind juni. Het weefselonderzoek liet zien dat de tumor weer agressief was geworden, wat wederom chemotherapie noodzakelijk maakte, en dit alles terwijl mijn vrouw zwanger was van ons zoontje. Hij werd mijn grootste bron van kracht en motivatie om door te vechten.

In augustus werd ons zoontje geboren en kort daarna begon ik met een nieuwe chemokuur. Eind maart 2024 was ik klaar met de behandeling en de daaropvolgende MRI bracht goed nieuws: alles was weer stabiel.

Het noodlot

We zijn een weekendje met het gezin in Groningen, om van het MRI-moment ook iets leuks te maken. We hebben lol en verblijven in een fijn huisje bij het Leekstermeer. Op vrijdag, een paar dagen voordat ik de uitslag van de MRI zou krijgen, werd ik wakker met intense hoofdpijn. Ik herkende de symptomen van de vorige hersenbloedingen. Terwijl de ambulancebroeder mijn bloeddruk opnam, werd mijn vrouw gebeld door mijn neuroloog. De uitslag van de MRI: significante groei, nieuwe plekjes en vergrote tumorplekken waren duidelijk zichtbaar op de scan. Onze wereld stortte in.

De artsen hebben me nog maar enkele maanden tot een jaar gegeven. Er zijn geen reguliere behandelingen meer mogelijk, omdat de tumor nu zo verspreid is. Chemotherapie en bestraling zijn geen opties meer, en een operatie kan alleen plaatsvinden als deze in combinatie met een van deze behandelingen wordt uitgevoerd. Maar ik wil niet opgeven. Mijn grootste wens is om mijn zoontje te zien opgroeien, hem naar school te brengen, hem te leren voetballen en samen met mijn vrouw oud en grijs te worden.

Wat kunt u doen

Er is nog een kans: het gerenommeerde kankerinstituut IOZK in Keulen biedt een immuuntherapie aan die mij mogelijk kan helpen. De immuuntherapie helpt het lichaamseigen afweersysteem om kankercellen beter te herkennen en aan te vallen. Hoewel immuuntherapie aan een opmars is begonnen binnen de Nederlandse oncologie, valt deze specifieke vorm nog buiten de dekking van de verzekeringen. De kosten van de behandeling zijn echter significant. Wij worden geacht €75.000 te betalen, een bedrag dat wij als gezin niet kunnen dragen. Deze maand ga ik naar Keulen voor de eerste onderzoeken. We moeten hiervoor onze spaarrekening aanspreken. Zodra de behandelingen starten, hebben we elke euro hard nodig, anders kan het helaas niet doorgaan.

Daarom vraag ik om jullie hulp. Elke donatie, hoe klein ook, brengt ons dichter bij de kans op meer tijd samen. Ook het delen van dit bericht helpt enorm. Elke dag telt, en elke euro maakt een verschil.

Volg mijn verhaal en ontwikkelingen op Instagram via het kanaal mijnhersentumor.

Dank jullie wel voor jullie steun en liefde,

Marvin, Heran & Odin

------------------------------------------------------------------

Dear all,

My name is Marvin Plugge, I am 34 years old, a father to our amazing son Odin, and married to Heran, the love of my life. In 2013, I was diagnosed with anaplastic oligodendroglioma, a type of brain tumor that originates from oligodendrocytes, the cells responsible for supporting nerve cells in the brain. This type of tumor is malignant and, if left untreated, can grow rapidly. Since the age of 23, I have been fighting this brain tumor. Over the past years, I have undergone various treatments, including multiple chemotherapy rounds, three surgeries, and radiation therapy.

Living with the disease

My life changed drastically after the diagnosis. It immediately became a whirlwind of surgeries, radiation, and a PCV chemotherapy regimen. After this storm, there was a period of calm during which I was able to finish my higher education, travel the world, and slowly pick up my life again. Unfortunately, in 2018, the tumor became active again, leading to another surgery and a subsequent round of chemotherapy. From that moment on, I have been on the MRI list for check-ups every 3 to 4 months.

In 2019, just before the COVID-19 pandemic, I met my wife. Since then, we have shared so many beautiful moments: our wedding, trips to Italy, and the fulfillment of my greatest wish: becoming a father. The first part of our relationship was relatively calm regarding my illness. I worked, exercised, and enjoyed outings with friends and family. However, as a result of the radiation therapy, I developed epilepsy, for which I take medication.

But in 2022, the next blow came: I had to take chemo pills for a year. Halfway through this process, I also suffered a brain hemorrhage. Although the treatment initially seemed to work and the scans were stable, I had another brain hemorrhage in May 2023, followed by my third surgery at the end of June. The tissue analysis revealed that the tumor had become aggressive again, making chemotherapy necessary once more, all while my wife was pregnant with our son. He became my greatest source of strength and motivation to keep fighting.

In August, our son was born, and shortly after, I started a new round of chemotherapy. At the end of March 2024, I finished the treatment, and the following MRI brought good news: everything was stable again.

The Tragedy

We took a weekend trip with the family to Groningen to make something fun out of the MRI moment. We laughed and stayed in a lovely house near Lake Leekstermeer. On Friday, just a few days before I was supposed to get the MRI results, I woke up with intense headaches. I recognized the symptoms from my previous brain hemorrhages. While the paramedic was checking my blood pressure, my wife received a call from my neurologist. The MRI results: significant growth, new spots, and enlarged tumor areas were clearly visible on the scan. Our world collapsed.

The doctors have now given me only a few months to a year to live. There are no longer any conventional treatments available, as the tumor is now too widespread. Chemotherapy and radiation are no longer options, and surgery can only be performed if combined with one of these treatments. But I don’t want to give up. My biggest wish is to watch my son grow up, take him to school, teach him to play football, and grow old and gray with my wife.

What You Can Do

There is still a chance: the renowned cancer institute IOZK in Cologne offers an immunotherapy that might help me. Immunotherapy helps the body’s immune system to better recognize and attack cancer cells. Although immunotherapy is on the rise in Dutch oncology, this specific form is not yet covered by insurance. However, the costs of the treatment are significant. We are expected to pay €75,000, an amount that we, as a family, cannot afford. This month, I am going to Cologne for the first tests, for which we have to dip into our savings. Once the treatments begin, we will desperately need every euro, otherwise, it cannot proceed.

That’s why I’m asking for your help. Every donation, no matter how small, brings us closer to the chance of more time together. Even sharing this message helps tremendously. Every day counts, and every euro makes a difference.

Follow my story and updates on Instagram via the channel mijnhersentumor.

Thank you all for your support and love,

Marvin, Heran & Odin