Opgelicht: van instortend dak naar veilig huis!

PAS OP: INSTORTINGSGEVAAR!

Eeeeeeh... nu ben ik, Jan Duurt Dijkman, niet echt een boekenlezer maar ik weet wel dat de meeste verhalen beginnen met ‘er was eens' en dan volgt er een heel verhaal met spannende gebeurtenissen en het eindigt met 'en ze leefden nog lang en gelukkig...' Laten we een heel lang oplichtingsverhaal van ca. 1.5 jaar proberen kort samen te vatten:

Er was eens...

Olaf De Magneetvisser en zijn vrouw Louise, dochters Fay en Kyra en Opa kregen in januari 2022 de sleutel van hun boerderij in Brabant. Dit was de droom: vanuit de stad verhuizen naar een klein vrijstaand boerderijtje met de mogelijkheid om een inpandig huisje voor Opa (83 jaar) te kunnen maken zodat Opa nog heel lang onder de zorg van zijn familie zelfstandig kan blijven wonen. En éindelijk een werkplaatsje dat groot genoeg is voor al Olaf’s gereedschap. Want als klussen je hobby is en je vader van 83 oud-timmerman, dan heb je véél gereedschap, heel veel… Hier op dit plekje zouden ze de rust vinden, mooie dingen kunnen bouwen, in de tuin met een bakkie thee genieten van het opkomende zonnetje of een gezellig barbecue met vrienden…

Ze wisten van tevoren dat er een grote verbouwing nodig was, maar dit was allemaal ingecalculeerd en berekend en klussen is hobby! Het huisje voor Opa bouwen en het vervangen van het dak inclusief dakconstructie, werden uitbesteed aan 2 verschillende partijen omdat dit op korte termijn klaar moest zijn zodat in ieder geval Opa er normaal kon wonen. De rest deden ze zelf, want deze mensen kunnen letterlijk alles zelf: van alle elektra in het hele pand vervangen, keukens plaatsen, de gehele riolering vervangen, metselen, timmeren, enz. Deze mensen kunnen bouwen!

De werkrelatie met de dakdekker uit Brabant werd na 2 weken van hard werken, Bossche bollen, broodjes kroket en verse soep tussen de middag echter steeds moeizamer: meneer kwam met allerlei smoesjes niet meer opdagen op afgesproken momenten, zijn ingehuurde ZZP’ers kregen ook geen contact met hem, er werd gewerkt met dubieuze (waarschijnlijk gestolen) materialen, complete onderdelen bleken niet besteld te zijn, er werden schades veroorzaakt, enz. De dakdekker werd gezien terwijl hij snuivend op het terrein liep, was duidelijke meerdere keren onder invloed terwijl hij aan het werk was en kwam zelfs opdagen met een kapot en bloedende doorgesnoven neus. Hij gedroeg zich dusdanig agressief dat er melding bij politie werd gemaakt die dit direct zeer serieus oppikte, ze kenden hem kennelijk al, en in allerijl werden er 6 camera’s geïnstalleerd. Dit in verband met dreiging en waarschuwingen die ze ontvingen. De complete dakrenovatie zou ca. 2 aaneengesloten weken duren, maar na 12 weken was het dak nog steeds niet af, het lag zelfs nog deels open: met een beetje regenbui hadden ze op 32 (!!) plaatsen lekkage.

Na een schriftelijke ingebrekestelling én weer later een schriftelijke vaststellingsovereenkomst waarna óók de nieuwe afspraken niet werden nagekomen, ontvingen Olaf en Louise een brief van de jurist van de dakdekker uit Brabant. Dat hij het restant van de overeengekomen offertebedrag opeiste met valse argumenten. Olaf en Louise weigerden natuurlijk te betalen en werden nu ook gedwongen een advocaat in de arm te nemen. Na vele weken van overleg met heel veel bewijsstukken van leugens en onwaarheden en brieven heen en weer bleek deze dakdekker uit Brabant ook zijn eigen jurist niet meer te betalen en weigerde ook deze jurist nog langer voor hem op te treden. In die tussentijd mocht er niets aan het dak veranderd worden in verband met de lopende zaak dus alle lekkages en schades bleven.

De klapper kwam pas afgelopen september bij het afronden van het dossier: op aanraden van de advocaat werd er een bouwkundig inspecteur ingeschakeld om vast te leggen hoe slecht het dak was aangebracht. Dit omdat de eisende partij volgens de Nederlandse Wet 5 jaar de tijd heeft om alsnog het openstaande bedrag van dik € 11.000,00 bij Olaf en Louise op te eisen. Deze bouwkundig inspecteur en zijn collega vertelde hen met wit weggetrokken gezichten dat het dak dusdanig gevaarlijk was aangebracht dat het elk moment kon instorten. De slaapkamers van de meiden moesten direct leeggehaald worden want dit was te gevaarlijk. De grond werd onder hun voeten weggeslagen, er was paniek en heel veel boosheid. Dat was te horen toen een emotionele Olaf het me vertelde aan de telefoon: hoe moet je als vader zijnde, met je gezin en je eigen vader leven onder een dak dat elk moment kan instorten?! Hoe kan je als vader hen zo snel mogelijk een veilig onderdak geven? Hoe dan?? Je huis is je thuis, een plek die veilig hoort te zijn!

Aangezien dakdekken al heel lang mijn vak is en Olaf mijn maat, ben ik direct in de auto gestapt en ben zelf gaan kijken. En wat ik zag: ik schrok me KAPOT! Deze constructie was nu al aan het doorhangen omdat het het gewicht niet kon houden, alle dakpannen lagen los en niets was verankerd (dus niet verzekerd bij de verzekering), de draagbalken lagen los en nog veel meer ellende. Ik was woest. Hoe kan je dit iemand aandoen! Direct zijn we begonnen met het plaatsen van heel veel stempels en verstevigingen, verwijderen van de dakpannen om het gewicht eraf te halen, maar ook dit moest heel voorzichtig omdat, als je dat te snel of verkeerd doet, het dak alsnog ter plekke instort.

Olaf en Louise zijn voor dik € 65.500,00 opgelicht door deze dakdekker uit Brabant en deze beste meneer is nergens meer te bekennen. Het vermoeden is dat hij naar het buitenland is gevlucht. Hij heeft de ZZP’ers met leugens opgezadeld door te vertellen dat Olaf en Louise niets hebben betaald waardoor deze ZZP’ers ook niet betaald hebben gekregen. Zij kwamen verhaal halen bij Olaf en Louise. Gelukkig konden zij bewijzen dat de bedragen netjes waren betaald aan de dakdekker.

Deze mensen hebben hulp nodig en wel nu, dit gaan zij niet alleen redden!

De feiten:

• € 65.500,00 door het putje, weg en niet terug te vorderen

• € 3.500,00 aan advocaatkosten

• € 1.200,00 aan kosten voor bouwkundig rapport

• € 910,00 aan camera’s ter beveiliging

• Het volledige dak van 301m2 moet opnieuw verwijderd en veilig gemaakt worden, alle materialen moeten opnieuw aangeschaft worden

• Aanschaf van veel nieuwe dakpannen aangezien de dakdekker deels gebroken en gescheurde dakpannen heeft gebruikt

• De totale constructie inclusief balken van 8-9 meter lang moet vernieuwd worden

• 6st glas in kozijnen van het woonhuis zijn ernstig beschadigd

• 1 jaar (!!) achterstand op verbouwingsschema

• Nog veel meer…

Het grootste deel, zo'n 75% van het dak, is nu vernieuwd met een veilige constructie en met de juiste montage van de dakpannen. Gelukkig hebben we nog materialen kunnen hergebruiken. Het ligt er enorm strak bij. Maar na driekwart dak ging het afgelopen januari mis: niet het dak is ingestort maar Olaf zelf… werken of überhaupt functioneren ging niet meer. Het was op. Leeg. Fysiek en mentaal. Deze mensen hebben zo’n enorme hoeveelheid stress, spanning en verdriet te verduren gehad het afgelopen jaar, dat is niet te bevatten. Anderhalf jaar later leven ze nog steeds op een betonvloer en hebben zowel Olaf en Louise als de kinderen nog geen slaapkamer omdat de financiële middelen op zijn. Er is geen financieel potje meer om hout te kopen, balken voor muurtjes, enz. Het bouwpotje is bijna leeg. Omdat het herstellen van het dak zo enorm veel geld gekost heeft door zo’n egoïstische prutser. Deze meneer heeft echt een groot spoor van ellende getrokken met zijn gladde praatjes, nepdocumenten en valse beloftes...

Ondanks deze ellende staan zij nog steeds ALTIJD voor iedereen klaar, iedereen is van harte welkom en de deur staat altijd open. Maakt niet uit wanneer je langs komt, je wordt met open armen en een warme lach en knuffel ontvangen. Wil je blijven eten? Er wordt een extra bord voor je neergezet. Wil je blijven slapen? Het wordt geregeld met de middelen die ze hebben. Zij kiezen er bewust voor om positief naar de toekomst te kijken. Met veel lieve mensen hebben we weekenden lang in weer, wind én sneeuw keihard gewerkt om het grootste deel van het dak te herstellen. Fijne buren schieten bij met steigers en mankracht. Bloed, zweet, tranen (van verdriet én geluk) en paniekaanvallen zitten erin. Maar vooral heel veel gezelligheid, lachen, positieve vibes en armen om ze heen als ze het even niet zagen zitten. Deze familie en dit huis heeft nieuwe mensen en vriendschappen voor het leven samen gebracht: DIT IS MIJN FAMILIE.

Het hele team van Olaf de Magneetvisser is altijd druk in de weer met magneetvisevenementen om zoveel mogelijk geld op te halen voor goede doelen. Iets wat elke keer weer heel veel tijd en energie kost. Maar nu zijn zijzelf een keer het goede doel: ik organiseer op 20 augustus 2023 een magneetvisevenement in Amsterdam waarbij de gehele opbrengst naar Olaf, Louise, Opa en de kinderen gaat zodat zij alsnog een veilig huis kunnen bouwen! Met zoveel mogelijk magneetvissers uit Nederland en België op deze dag zoveel mogelijk oud ijzer opvissen aan de Amsterdamse kades! Dit oud ijzer wordt ingeleverd en de opbrengst gaat naar dit huis. 

Wat is er nu nodig om dit project voor Olaf, Louise, Opa en de kinderen een duw in de goede richting te geven:

• Financiële hulp

• Bouwmaterialen (balken, osb-platen, gipsplaten, schroeven, cv-leidingen en koppelingen, leidingmateriaal, grondverf, egaline voor de woonkamervloer, deurkozijnen voor opdekdeuren, elektrakabels, inbouwstopcontacten en inbouwschakelaars, impregneer voor de buitengevels, enz.)

• Mankrachten

• Veel positieve vibes en knuffels

Help jij mee aan een veilig huis voor Olaf, Louise, Opa en de meiden? Doneren kan via deze actiepagina! De bedragen worden via deze pagina rechtstreeks op de rekening van Olaf en Louise gestort zodat zij materialen kunnen kopen.

Wil jij bouwmaterialen doneren! Super! Neem contact op met Olaf of mijzelf en we regelen het!

(Olaf en Louise willen geen partijen als Alberto Stegeman o.i.d. inschakelen omdat dit heel veel negatieve emoties en energie vergt; dit kunnen ze momenteel niet opbrengen. Ze kiezen er bewust voor het positief te bekijken en al hun positieve energie in de verbouwing en lieve mensen te steken. Want de lieve mensen zijn met meer.)

... en ze leefden nog lang en gelukkig.